Zagadnienie prawne przedstawione Sądowi Najwyższemu przez jeden z Sądów Rejonowych dotyczące ochrony prawnej należnej funkcjonariuszowi publicznemu w odniesieniu do lekarzy, znalazło swoje rozstrzygniecie. Sąd Najwyższy wskazał, że taka ochrona prawna przysługuje tylko w niektórych sytuacjach np. podczas udzielania pierwszej pomocy, podejmowania medycznych czynności ratunkowych, gdy zwłoka mogłaby spowodować śmierć, kalectwo lub rozstrój zdrowia pacjenta. Nie obejmuje natomiast sytuacji innych, niż udzielenie pomocy doraźnej lub jakiejkolwiek pomocy lekarskiej np. czasu pełnienia dyżuru w szpitalnym oddziale ratunkowym, jeśli polegał on na oczekiwaniu na wezwanie d wyjazdu załogi karetki pogotowia ratunkowego. Zdaniem Sądu Najwyższego wynika to z art. 44 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 roku o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz w art. 5 ustawy z dnia 8 września 2016 roku o Państwowym Ratownictwie Medycznym (sygn. akt: I KZP 24/15).